File

'''-b''' Nie podawanie nazw plików na początku wierszy wynikowych (tryb skrócony).

'''-c''' Powoduje sprawdzanie wydruku przetworzonej postaci pliku magicznego. Jest to zwykle używane w połączeniu z aby odpluskwić

plik liczb magicznych przed jego zainstalowaniem.

'''-C''' Zapisuje plik wynikowy magic.mgc, który zawiera wstępnie przetworzoną wersję pliku.

'''-f nazwapliku''' Odczytuje nazwy testowanych plików z nazwapliku (po jednym w wierszu) przed listą argumentów. Obecna musi być albo nazwapliku albo przynajmniej jeden argument będący nazwą pliku; aby testować standardowe wejście, należy użyć argumentu ,,-’’jako nazwy pliku.

'''-i''' Powoduje wypisywanie przez polecenie file łańcuchów stanowiących typy MIME, zamiast bardziej tradycyjnej postaci czytelnej dla człowieka. Zatem może ono raczej wypisać ,,text/plain; charset=us-ascii’’ zamiast ,,ASCII text’’. Aby ta opcja działała, file zmienia sposób w jaki obsługuje rozpoznane pliki (takie jak wiele typów plików tekstowych, katalogi itd.) oraz posługuje się alternatywnym plikiem ,,liczb magicznych’’. (Zobacz sekcję ,,PLIKI’’, poniżej.)

'''

-k''' Nie zatrzymuje się po znalezieniu pierwszego dopasowania, kontynuuje testowanie.

'''-m''' lista Podaje alternatywną listę plików z liczbami magicznymi. Może to być pojedynczy plik lub rozdzielona dwukropkami lista plików.

'''-n''' Wymusza wyprowadzenie danych wyjściowych po sprawdzeniu każdego pliku. Jest to przydatne jedynie podczas sprawdzania listy plików. W zamierzeniu ma być przydatne programom, które wymagają wyprowadzania typów plików w potoku.

'''-v''' Drukuje informacje o wersji i kończy.

'''-z''' Próbuje zaglądać do plików skompresowanych.

'''-L''' powoduje, że program podąża za dowiązaniami symbolicznymi, podobnie jak w przypadku opcji ls(1) o identycznej nazwie (na systemach, które obsługują dowiązania symboliczne).

'''-s''' Normalnie, file próbuje czytać i określać rodzaj pliku jedynie dla tych argumentów, które są plikami zgłoszonymi przez stat(2) jako zwykłe pliki. Pozwala to uniknąć problemów, gdyż czytanie plików specjalnych może mie nieprzyjemne konsekwencje. Podanie opcji -s powoduje, że file czyta również argumenty będące plikami specjalnymi urządzeń blokowych i znakowych. Jest to przydatne do określania rodzaju systemu plików w przypadku danych na surowych partycjach dysków, stanowiących pliki specjalne urządzeń blokowych. Opcja ta powoduje również, że file nie zważa na zgłaszany przez stat(2) rozmiar pliku, gdyż w niektórych systemach funkcja ta zgłasza zero dla surowych partycji dysków.