Host

== Polecenie head ==

'''host''' wyszukuje nazwy hostów, używając serwerów domen

=== Składnia === host [-l] [-v] [-w] [-r] [-d] [-t typ_zapytania] [-a] host [ serwer ]

'''Host''' wyszukuje informacje o hostach w Internecie. Pobiera te informacje z sieci połączonych ze sobą serwerów, które są rozrzucone po całym kraju. Standardowo przekształca on nazwy hostów w adresy internetowe. Z opcją '''-t''' i '''-a''', może być używany do otrzymania pełnej informacji o hoście, o którym informację utrzymuje dany serwer domen.<br />

Argumentami mogą być nazwy hostów jak i ich numery. Program standardowo na początku stara się zinterpretować je jako numery hosta. Jeśli to się nie powiedzie, program podany argument potraktuje jako nazwę hosta. Numer hosta składa się z liczb oddzielonych kropkami np. ''128.6.4.194'' Nazwa hosta składa się z nazw oddzielonych kropkami np. topaz.rutgers.edu. Jeśli nazwa nie kończy się kropką, lokalna domena jest dodawana automatycznie do nazwy. Jeśli więc użytkownik wpisze „host topaz”, program w rzeczywistości wyszuka informację o „topaz.rutgers.edu”. Jeśli to się nie uda, wyszukiwana jest informacja o nazwie hosta podanego jako argument (w tym wypadku, „topaz”). Ta sama konwencja została utrzymana dla programów pocztowych czy innych narzędzi sieciowych. Przyrostek, który ma być dodany na koniec nazwy hosta jest otrzymywany w wyniku wykonania funkcji „hostname”. Używana jest część po pierwszej kropce, włącznie z nią. (Poniżej możesz się dowiedzieć więcej jak dostosowywać do własnych potrzeb wyszukiwanie nazw hostów).<br />Pierwszym argumentem jest nazwa hosta jaki chcemy sprawdzić. Jeśli jest to numer, zadawane jest „odwrotne zapytanie”, tj. system domen przeszukuje oddzielne bazy danych używane do konwersji numerów na nazwy.

Drugi argument jest opcjonalny. Pozwala on na podanie konkretnego serwera który będzie odpytywany. Jeśli nie podasz tego argumentu, używany jest standardowy serwer (zazwyczaj lokalny komputer). Jeśli nazwa została podana, możesz zobaczyć na wyjściu różne wyniki. Poniżej zamieszczony jest przykład, który pokazuje je wszystkie: % host sun4 sun4.rutgers.edu is a nickname for ATHOS.RUTGERS.EDU ATHOS.RUTGERS.EDU has address 128.6.5.46 ATHOS.RUTGERS.EDU has address 128.6.4.4 ATHOS.RUTGERS.EDU mail is handled by ARAMIS.RUTGERS.EDUUżytkownik wpisał komendę „host sun4”. Pierwsza linia pokazuje, że nazwa „sun4.rutgers.edu” jest w rzeczywistości nazwą zastępczą. Oficjalna nazwą tego hosta jest „''ATHOS.RUTGERS.EDU''’. Dwie następne linie pokazują jego adres. Jeśli system ma więcej niż jeden interfejs sieciowy, podany zostanie oddzielny adres dla każdego. Ostatnia linia wskazuje, że ''ATHOS.RUTGERS.EDU'' nie zajmuje się pocztą kierowaną do niego. Tą czynnością przejmuje host o nazwie ''ARAMIS.RUTGERS.EDU''. Możliwe jest występowanie więcej niż jednej takiej linii, ponieważ niektóre systemy mają więcej niż jeden system który zajmuje się jego pocztą. Profesjonalnie rzecz biorąc, każdy system który może otrzymywać pocztę powinien podawać linię tego typu. Jeśli system sam zajmuje się swoją pocztą, powinna się pokazać linia która podaje ten właśnie system np. „''XXX mail is handled by XXX''”. Chociaż jest wiele systemów które zajmują się własną pocztą nie wspominając o tym. Jeśli jednak system posiada linię zawierającą tekst „''mail is handled by''”, ale bez adresu, to wskazuje, że nie jest on części Internetu, ale systemem któremu w momencie połączenia z siecią zostanie poczta przekazana. Systemy Usenet, Bitnet czy wiele innych sieci ma wpisy tego typu.<br />

Przed nazwą hosta może zostać użytych wiele opcji. Większość z nich ma znaczenie jedynie dla ludzi utrzymujących bazę danych o domenie.<br /

Opcja '''-w''' powoduje, że host będzie czekał bez końca na odpowiedź. Normalnie czekanie zostanie przerwane po około minucie.<br />

Opcja '''-v''' powoduje, że wypisywane są bardziej szczegółowe informacje. Wypisywane są one w formacie głównego pliku domeny, którego budowa jest opisana w podręczniku „named”. Bez tej opcji, informacja wyświetlana w zasadzie pokrywa się z formatem „named”, ale poczynione zostały pewne starania aby była ona bardzie czytelna dla normalnych użytkowników. Bez opcji '''-v''', rekordy „'''a'''”, „'''mx'''”, i „'''cname'''” są wypisywane jako „has address” (ma adres), „mail is handled by” (pocztą zajmuje się), i „is a nickname for”(jest nickname dla), a pola TTL i class są nie pokazywane. Opcja -r powoduje wyłączenie rekurencyjnego odpytywania. To znaczy, że serwer nazw zwróci jedynie te informacje, które on sam posiada we własnej bazie danych. Nie będzie on pytał innych serwerów o dalsze informacje.<br />

Opcja '''-d''' włącza debugging. Transakcje sieciowe są pokazywane bardzo szczegółowo.<br />Opcja '''-t''' pozwala na podanie typu informacji jakiej potrzebujemy. Argumenty są opisane na stronie manuala do „named”. Aktualnie można użyć typów: a, ns, md, mf, cname, soa, mb, mg, mr, null, wks, ptr, hinfo, minfo, mx, uinfo, uid, gid, unspec, oraz znaków specjalnych: „any” lub „*”. Typy muszą być podane małymi literami. Należy zauważyć, że standardowo wyszukiwana jest informacja typu „a”, następnie „mx”, chyba że włączona jest opcja -v, wtedy standardowo podawana jest informacja typu „'''a'''”.

Opcja '''-a''' („all”) odpowiada opcjom ”''-v -t any''”.<br />

Opcja '''-l''' powoduje wypisanie całej domeny. Np. host -l rutgers.edupoda nam listę wszystkich hostów w domenie rutgers.edu. Opcja '''-t''' jest używana do filtrowania wyświetlanej informacji. Standardowo jest to informacja o adresie hosta, zawierająca także rekordy PTR i NS. Komenda host -l -v -t any rutgers.eduda nam kompletną informację dla strefy ''rutgers.edu'', w oficjalnym formacie pliku „''named''”. (Jakkolwiek rekord SOA jest podany dwa razy, dla tajemniczych powodów). ZAUWAŻ: opcja -l działa w ten sposób, że najpierw jest ściągana cała informacja o strefie (zone) i z tego jest filtrowana informacja, o którą nam chodziło. Ta komenda powinna być używana tylko w koniecznych wypadkach.